EU-woningcrisis bedreigt democratie, waarschuwt EESC-voorzitter

Kosten-van-leven-crisis vormt risico voor Europese democratie

De voorzitter van het Europees Economisch en Sociaal Comité, Oliver Röpke, heeft een ernstige waarschuwing afgegeven dat de aanhoudende woning- en kosten-van-leven-crisis een fundamentele bedreiging vormt voor de democratische stabiliteit in de Europese Unie. In een exclusief interview met European Newsroom benadrukte Röpke de dringende behoefte aan uitgebreide EU-actie.

Alarmerende statistieken tonen verdiepende crisis

Volgens gegevens van Eurostat die in juli 2025 zijn gepubliceerd, zijn de huizenprijzen in de EU sinds 2010 met 57,9% gestegen, terwijl de huren in dezelfde periode met 27,8% zijn toegenomen. Intussen zijn de lonen niet in staat geweest gelijke tred te houden met deze escalerende kosten, wat ongekende druk op Europese huishoudens creëert.

Röpkes sombere waarschuwing

"De kosten-van-leven-crisis is een grote bedreiging voor het vertrouwen in de democratie en voor het vertrouwen in het vermogen van Europa om te handelen," zei Röpke tijdens zijn laatste interview als EESC-voorzitter. "We moeten dit aanpakken omdat we anders al zien dat normen, fundamentele normen, fundamentele rechten, rechtsstatelijke normen eroderen."

Structurele uitdagingen op woningmarkt

De crisis wordt verergerd door meerdere factoren: stijgende bouwkosten, vertragende bouwactiviteit en de conversie van woningen naar kortetermijnverhuur en beleggingsobjecten. Deze perfecte storm heeft vooral stedelijke centra getroffen, waar betaalbare woningen steeds schaarser zijn geworden.

Beperkte maar groeiende rol van EU

Hoewel woonbeleid primair een nationale bevoegdheid blijft, bereidt de EU zich voor om begin 2026 haar Betaalbare Woningen Plan te lanceren. De Europese Commissie heeft recent haar eerste Commissaris voor Woningen, Dan Jørgensen, aangesteld, die de uitgebreide aanpak van het plan benadrukte.

Financiële oplossingen en politieke wil

Röpke benadrukte financiering als een kritieke uitdaging, waarbij hij opmerkte dat hoewel oplossingen duur zullen zijn, "de kosten van nietsdoen nog hoger zouden zijn." Hij uitte optimisme over de bereidheid van de Europese Investeringsbank om nieuwe financiële instrumenten te ontwikkelen en drong aan op meer focus op betaalbare huisvesting binnen cohesiebeleidskaders.