
De PFAS-crisis in Europa
Per- en polyfluoralkylstoffen (PFAS), 'eeuwige chemicaliën' genoemd, veroorzaken gezondheidsalarmen in Europa. Deze synthetische stoffen breken niet af en hopen zich op in menselijke lichamen en ecosystemen. Studies bevestigen PFAS-niveaus in bloedmonsters, voedselketens en waterbronnen die zorgwekkende niveaus bereiken.
Gezondheidseffecten en blootstelling
In verband gebracht met leverschade, immuunonderdrukking en kankers, treft PFAS-besmetting tieners onevenredig. Gegevens van het Europees Milieuagentschap tonen aan dat 14,3% de veiligheidsnormen overschrijdt, met extreme verschillen tussen Frankrijk (23,8%) en Spanje (1,3%). Nederlands onderzoek detecteerde PFAS in 100% van bloedmonsters, vaak boven veiligheidslimieten.
Nationale reacties op besmetting
Frankrijk voerde de strengste EU-regels in: PFAS-verboden in cosmetica (2026) en textiel (2030), plus real-time monitoring van waterverontreiniging. België kampt met dubbele crises: verborgen vervuiling door Amerikaanse bases in Wallonië en een 571 miljoen euro-schikking met 3M in Vlaanderen. Italië veroordeelde bedrijfsleiders van Mitsubishi tot 17 jaar cel voor watervervuiling.
EU-brede regelgeving
Vijf landen dienden in 2023 een volledig PFAS-verbod in, nu in wetenschappelijke evaluatie tot 2026. De Europese Commissie belooft snelle actie, met prioriteit voor consumentenproductverboden. Nieuwe drinkwaternormen treden in 2026 in werking, maar Duitse ministers waarschuwen voor 'deïndustrialisatie'.
Regionale verschillen en toekomst
Slovenië meldt minimaal industrieel PFAS-gebruik, Bulgarije lage besmettingscijfers. Terwijl EU-overleg voortduurt, worden saneringsinspanningen uitgebreid volgens het 'vervuiler betaalt'-principe, met monitoringframeworks in ontwikkeling voor heel Europa.