Nederlands
English
Français
Deutsch
Español
Português
Internationale Klimaatonderhandelingen Bereiken Kritieke Fase
Terwijl de wereld worstelt met steeds ernstigere klimaateffecten, zijn internationale klimaatonderhandelingen een cruciale fase ingegaan. Landen werken aan het vaststellen van ambitieuzere emissiereductiedoelstellingen. De urgentie neemt toe nu 2024 werd geregistreerd als het warmste jaar ooit, met temperaturen die meer dan 1,5°C boven pre-industriële niveaus stegen.
Parijsakkoord Onder Druk
Het Parijsakkoord, ondertekend in 2016 door 196 partijen, blijft de hoeksteen van wereldwijde klimaatinspanningen. Het verdrag heeft tot doel de wereldwijde temperatuurstijging ruim onder 2°C boven pre-industriële niveaus te houden, bij voorkeur beperkt tot 1,5°C. Huidige toezeggingen onder de overeenkomst zouden echter nog steeds leiden tot ongeveer 2,8°C opwarming tegen het einde van de eeuw.
Onder het Parijsraamwerk bepaalt elk land zijn eigen emissiedoelstellingen via Nationally Determined Contributions (NDC's). Deze bijdragen moeten in de loop van de tijd progressief ambitieuzer worden. De overeenkomst vereist dat landen elke vijf jaar bijgewerkte NDC's indienen, waarbij de volgende grote ronde van indieningen in 2025 verwacht wordt.
Belangrijke Onderhandelingspunten
Huidige onderhandelingen richten zich op verschillende kritieke gebieden:
- Emissiereductietijdlijnen: Veel ontwikkelde landen pleiten voor agressievere 2030-doelstellingen
- Klimaatfinanciering: Ontwikkelingslanden zoeken meer financiering voor aanpassing en mitigatie
- Verlies en Schade: Compensatie voor klimaatgerelateerde rampen blijft controversieel
- Technologieoverdracht: Delen van schone energietechnologieën met ontwikkelingslanden
Belangrijke Spelers en Posities
De Europese Unie pleit voor sterkere verbintenissen en stelt een emissiereductie van 55% tegen 2030 voor in vergelijking met 1990-niveaus. China, 's werelds grootste uitstoter, heeft beloofd de emissies vóór 2030 te laten pieken en tegen 2060 koolstofneutraliteit te bereiken. De Verenigde Staten, na terugkeer in de overeenkomst in 2021, hebben een doelstelling gesteld van 50-52% reductie onder 2005-niveaus tegen 2030.
Ontwikkelingslanden, vooral diegenen die het meest kwetsbaar zijn voor klimaateffecten, vragen om meer financiële steun en technologieoverdracht om hen te helpen bij de overgang naar koolstofarme economieën en het aanpakken van aanpassingsbehoeften.
Wetenschappelijke Imperatief
Volgens het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) vereist het beperken van de opwarming tot 1,5°C dat de wereldwijde emissies tegen 2030 met ongeveer 50% worden verminderd en tegen 2050 netto nul bereiken. Huidige trajecten tonen aan dat de wereld niet op schema ligt om deze doelstellingen te halen, wat de onderhandelingen in 2025 bijzonder kritiek maakt.
Het succes van deze onderhandelingen zal bepalen of de wereld de meest catastrofale gevolgen van klimaatverandering kan vermijden, waaronder frequentere en intensere extreme weersomstandigheden, zeespiegelstijging en instorting van ecosystemen.
