Wereldwijde vaccinproductie uitbreiding: tech transfer & lokalisatie

Wereldwijde vaccinproductiecapaciteit breidt uit via 2025 technologieoverdrachtovereenkomsten en lokalisatie toeleveringsketens. WHO's mRNA-programma gaat naar fase 2.0, Afrika versterkt productiecapaciteiten en Pandemieovereenkomst stelt nieuwe normen.

Wereldwijde vaccinproductiecapaciteit versnelt uitbreiding in 2025

In een baanbrekend jaar voor mondiale gezondheidsveiligheid heeft 2025 ongekende vooruitgang gezien in de uitbreiding van vaccinproductiecapaciteit wereldwijd door strategische technologieoverdrachtovereenkomsten en initiatieven voor lokalisatie van toeleveringsketens. De lessen uit de COVID-19-pandemie, die kritieke kwetsbaarheden in de wereldwijde vaccindistributie blootlegde, hebben een fundamentele verschuiving naar regionale productiecapaciteiten en gelijke toegang versneld.

Doorbraken in technologieoverdracht

Het mRNA-technologieoverdrachtprogramma van de Wereldgezondheidsorganisatie is zijn cruciale fase 2.0 ingegaan, waarbij de overgang wordt gemaakt van proof-of-concept naar duurzame commerciële productie. 'We gaan van technologieverwerving naar het opbouwen van economisch levensvatbare productie-ecosystemen die kunnen schakelen tijdens gezondheidscrises,' legt een WHO-woordvoerder uit. Het programma heeft al 15 partners in Latijns-Amerika, Afrika, Oost-Europa en Azië in staat gesteld fundamentele mRNA-technologie te ontvangen, met plannen voor uitbreiding naar GMP-kwaliteit productie van vaccins en therapeutica.

Volgens WHO-documentatie erkent het initiatief diverse regionale modellen in plaats van one-size-fits-all benaderingen, waarbij duurzaamheid afhangt van inkoopverplichtingen en grensoverschrijdende afstemming.

Regionale productiehubs nemen vorm aan

Afrika is naar voren gekomen als een belangrijk focusgebied, waarbij het WHO-regiokantoor voor Afrika en het International Vaccine Institute in augustus 2025 een uitgebreide Memorandum of Understanding hebben ondertekend. 'Deze samenwerking vertegenwoordigt een stap richting gelijkheid, veerkracht en zelfredzaamheid voor Afrikaanse landen,' verklaarde Dr. Mohamed Janabi van WHO Afrika. De partnerschap richt zich op vijf kritieke gebieden: vaccin R&D met klinische onderzoeken voor regionale prioriteitsziekten, versterking en harmonisatie van regelgeving, lokale productie via technologieoverdracht, personeelsontwikkeling en paraatheid voor noodsituaties.

De overeenkomst, gedetailleerd in IVI's aankondiging, heeft tot doel Afrikaanse landen te transformeren van vaccinontvangers naar producenten en innovators, waarbij de historische afhankelijkheid van het continent van externe toeleveringsketens wordt aangepakt.

Pandemieovereenkomst stelt nieuwe normen

De baanbrekende Pandemieovereenkomst die in mei 2025 door de Wereldgezondheidsvergadering is aangenomen, legt baanbrekende verplichtingen vast voor technologieoverdracht en gelijke toegang. Zoals geanalyseerd in The Global Observatory, vertegenwoordigt de overeenkomst een significant compromis tussen Global North en South posities over vrijwillige versus verplichte technologieoverdracht. 'Deze doorbraak heeft tot doel het pandemieresponsmodel te transformeren van op liefdadigheid gebaseerd naar een rechtvaardig ecosysteem,' merkt mondiale gezondheidsexpert Dr. Sarah Chen op.

Tijdlijnen voor lokalisatie toeleveringsketens

Uitbreiding van productiecapaciteit volgt ambitieuze tijdlijnen, waarbij veel initiatieven operationele faciliteiten tegen 2026-2027 als doel hebben. De verschuiving naar regionale productiehubs adresseert de kritieke knelpunten die tijdens COVID-19 werden geïdentificeerd, waaronder gebrek aan productiefaciliteiten, tekort aan technologieoverdrachtpersoneel en kritieke grondstoffentekorten gedocumenteerd in Vaccine tijdschriftonderzoek.

Kleine bevolkingslanden worden steeds meer gezien als potentiële productiehubs die snel aan binnenlandse behoeften kunnen voldoen en kunnen bijdragen aan wereldwijde voorraden, waardoor vaccinnationalisme wordt tegengegaan. Onderzoek uit PMC-artikelen benadrukt dat 12 kleine landen al vaccinproductiecapaciteit hebben, met mogelijkheden voor uitbreiding.

Uitdagingen en toekomstperspectief

Ondanks vooruitgang blijven er significante uitdagingen, waaronder desinformatie, verschuivende donorprioriteiten, hoge kosten voor klinische onderzoeken en de behoefte aan ondersteunend beleid. De overgang van noodrespons naar duurzame commerciële productie vereist zorgvuldige economische planning en langetermijncommitment.

'Het hele productiesysteem voor vaccins en essentiële medicijnen moet worden heroverwogen om beter voorbereid te zijn op toekomstige gezondheidscrises,' benadrukt productiespecialist Dr. James Rodriguez. Terwijl mondiale gezondheidsleiders voortbouwen op het momentum van 2025, blijft de focus gericht op het creëren van veerkrachtige, rechtvaardige vaccinproductienetwerken die snel kunnen reageren op toekomstige pandemieën en tegelijkertijd eerlijke toegang voor alle landen kunnen garanderen.

Mei Zhang

Mei Zhang is een bekroonde milieujournalist uit China, bekend om haar impactvolle rapportages over duurzaamheid. Haar werk belicht cruciale ecologische uitdagingen en oplossingen.

Read full bio →

You Might Also Like