Franse premier Lecornu overleeft moties van wantrouwen

Politieke crisis Frankrijk afgewend na overleving moties van wantrouwen

De Franse premier Sébastien Lecornu heeft twee moties van wantrouwen in het parlement overleefd, waardoor een directe politieke crisis is afgewend die zijn regering weken na zijn herbenoeming dreigde te doen vallen. De premier verzekerde zijn positie door een cruciale concessie over pensioenhervorming die hem vitale steun van oppositiepartijen opleverde.

Kantje boord in parlement

De eerste motie, ingediend door de linksradicale La France insoumise (LFI) van Jean-Luc Mélenchon, mislukte met slechts 18 stemmen, waarbij 271 parlementsleden voor stemden - te weinig voor de vereiste meerderheid van 289 om de regering ten val te brengen. De tweede motie van Marine Le Pens extreemrechtse Rassemblement National kreeg slechts 144 stemmen, wat de politieke verdeeldheid binnen de oppositie weerspiegelt.

'Aan de slag', zei Lecornu tegen de Franse zender BFMTV na de stemming. 'De debatten over de begroting moeten beginnen, en dat zal ook gebeuren.'

Pensioenconcessie blijkt beslissend

De sleutel tot Lecornu's overleving was zijn aankondiging op dinsdag dat hij de omstreden pensioenhervorming - die de pensioenleeftijd van 62 naar 64 jaar verhoogde - zou opschorten tot na de presidentsverkiezingen van 2027. Deze concessie leverde hem cruciale steun op van de Socialistische Partij, wier steun beslissend bleek bij het verwerpen van de moties van wantrouwen.

Volgens Al Jazeera beloofde Lecornu geen verhoging van de pensioenleeftijd tot januari 2028, waarmee hij effectief inging op een belangrijke eis van de socialisten. De pensioenhervorming was een belangrijk economisch beleid van president Emmanuel Macron, maar stuitte in 2023 op massale protesten in heel Frankrijk.

Kwetsbaar politiek landschap

Lecornu's overleving komt te midden van buitengewone politieke instabiliteit in Frankrijk. De 39-jarige premier had eerder op 6 oktober ontslag genomen na slechts 26 dagen in functie - de kortste ambtstermijn in de geschiedenis van de Vijfde Franse Republiek - om vier dagen later opnieuw door president Macron te worden benoemd.

Zoals opgemerkt door France 24, bekritiseerde extreemrechts leider Jordan Bardella de meerderheid als 'in elkaar geflanst door politieke ruilhandel', terwijl La France Insoumise opriep tot voortgezet verzet en van plan is een motie in te dienen voor het afzetten van Macron.

Economische uitdagingen op de loer

Het politieke drama speelt zich af tegen een achtergrond van ernstige economische uitdagingen. Frankrijk heeft de op een na hoogste schuldenlast van Europa na Griekenland en Italië, met een staatsschuld van 116,5% van het bbp in 2023, volgens CNN. Het begrotingstekort van het land is opgelopen tot meer dan 5% van het bbp - het hoogste in de eurozone.

De economische problemen van Frankrijk worden verergerd door zijn positie als de grootste uitgave van Europa in verhouding tot de economische output, waarbij sociale beschermingsuitgaven 23,3% van het bbp verbruiken. Deutsche Welle meldt dat de Franse leenkosten zijn gestegen, waarbij staatsobligatierendementen zijn gestegen tot 3,5% vergeleken met 2,7% in Duitsland, wat wijst op geschokt vertrouwen van investeerders.

Wat komt er nu

Ondanks het overleven van de directe dreiging, staat Lecornu voor aanzienlijke uitdagingen. Hij moet nu moeilijke begrotingsonderhandelingen voeren door een versplinterd parlement, waarbij de socialisten aandringen op een belasting voor miljardairs in de begroting voor 2026. De zwakke onderhandelingspositie van de regering onderstreept de kwetsbaarheid van Macrons regering halverwege zijn laatste ambtstermijn.

De premier heeft beloofd geen gebruik te maken van constitutionele bevoegdheden om wetgeving erdoor te drukken, wat betekent dat hij consensus moet opbouwen over politieke scheidslijnen heen. Met de Franse staatsschuld die volgens nationale statistieken elke seconde met €5.000 toeneemt, blijft de druk om de fiscale uitdagingen van het land aan te pakken intens.

Zoals een politiek analist opmerkte: 'Dit is slechts een tijdelijke uitstel. De fundamentele politieke en economische problemen die Frankrijk tot dit crisispunt hebben gebracht, blijven onopgelost.'