
Doorbraken in biofabricage
Het veld van 3D-geprinte organen heeft de afgelopen jaren opmerkelijke vooruitgang geboekt, waarbij onderzoekers stappen zetten richting het creëren van functionele menselijke weefsels en organen. Een recente doorbraak door professor Guohao Dai van Northeastern University en zijn team heeft een elastisch hydrogelmateriaal geïntroduceerd dat is ontworpen voor het 3D-printen van zachte levende weefsels. Deze innovatie zou de weg kunnen banen voor het printen van bloedvaten en andere organen, wat een revolutie in de regeneratieve geneeskunde teweeg zou kunnen brengen.
De uitdaging van het printen van zachte weefsels
Traditionele 3D-printmaterialen, zoals kunststoffen en harsen, zijn ongeschikt voor zachte weefsels vanwege hun stijfheid. Het nieuwe hydrogel bootst echter de elasticiteit en het watergehalte van menselijke weefsels na, waardoor het ideaal is voor biofabricage. Het materiaal lost op in een vloeibare oplossing, omhult water en kan vóór het printen worden gevuld met levende cellen. Na het printen wordt de structuur blootgesteld aan blauw licht, wat een reactie veroorzaakt die de gel stolt zonder de cellen te beschadigen.
Mogelijke toepassingen
Deze technologie zou de behoefte aan orgaantransplantaties kunnen elimineren door het creëren van patiëntspecifieke organen mogelijk te maken. Bloedvaten die met dit hydrogel zijn geprint, kunnen bijvoorbeeld in de loop van de tijd afbreken, waardoor het lichaam ze kan vervangen door natuurlijk weefsel. Hoewel de huidige prototypes nog niet sterk genoeg zijn om de bloeddruk van de mens te weerstaan, zouden langere kweekperiodes dit probleem kunnen oplossen.
Uitdagingen voor massale adoptie
Ondanks de belofte kampt de technologie met hindernissen zoals hoge kosten, lange kweektijden en goedkeuringen van regelgevers. Onderzoekers werken ook aan het versnellen van de afbraak van het hydrogel om het tempo van de groei van natuurlijke weefsels bij te houden.